บทที่ 232

มีดสั้นเล่มนั้นทิ่มลึกเข้าไปในสีข้างของออร์แลนโด กลิ่นเหล้าที่ผสมกับกลิ่นเน่าสลายจากร่างของแมเดลินปะทะเข้าจมูกของเขา ตามสัญชาตญาณ เขาก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว มือคว้าขอบโซฟาไว้เพื่อพยุงตัว

ออร์วิลล์พร้อมที่จะเพลิดเพลินกับภาพแม่กับลูกชายฉีกทึ้งกันเอง แต่เขาไม่คิดว่าออร์แลนโดจะแค่ยืนนิ่งๆ รับคมมีด

ในล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ